پروژه ها

تسهیلگری اجتماع محور با رویکرد پیشگیری از آسیب های اجتماعی

تسهیلگری اجتماع محور با رویکرد پیشگیری از آسیب های اجتماعی

حامیان / همکاران سازمان هلال احمر استان کرمان

دسته بندی تسهیلگری انسان محور

تاریخ شروع 1397

وضعیت پروژه اتمام یافته

طرح اجتماع محور رویکردی است كه در آن همه فرآیند مداخله و پيشگيري شامل تعیین مشکل، نيازسنجي، اولویت بندی، تعيين عوامل خطر، تعیین مداخله و پايش و ارزشيابي توسط اعضاي اجتماع كوچك همچون محله‌های شهری و روستایی، محیط ‌های کار و محیط ‌های آموزشی در كنار كارشناس تسهیل‌گر انجام می‌شود.

طرح در راستای ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی جامعه، كاهش بروز و شیوع مصرف مواد اعتیاد آور در جامعه، افزايش و ارتقاء عوامل محافظتي در برابر اعتیاد و عوارض آن همچنین كاهش عوامل خطر در برابر اعتیاد اجرا می‌شود.

در عین حال ابعاد موضوعی مرتبط با این مفهوم در شاخص‌هایی چندگانه شامل:

 (۱) ظرفیت ‌سازی مشارکت در تصمیم‌گیری توسعه

 (۲) آموزش توانمندسازی کنشگران اصلی محلی

 (۳) نهادینه ‌سازی فرآیندهای تصمیم‌گیری شورایی و جمعی

 (۴) مدیریت اجرایی به شیوه مشارکتی

 قابل جمع است.

 همچنین پژوهش‌های تئوریک و نیز تجربی موجود در این زمینه، بر این نکته تاکید دارند که «توانمندسازی اجتماع محور» ، تنها زمانی یک رویکرد کارآمد تلقی می‌شود که در عمل، منجر به توسعه انسانی و افزایش سرمایه انسانی در جامعه محلی موردنظر شود.

هدف کلیدی طرح كه عبارت است از افزایش توانایی عمومی ساکنان یک منطقه نسبتا محروم، در خوداتکایی برای ارتقای وجوه مختلف شاخص‌های توسعه منطقه‌ای، مروری بر میزان کاربرد مفهوم «توانمندسازی اجتماع‌محور» نشان‌دهنده کاربرد گسترده و روزافزون این واژه در ادبیات توسعه است؛ به نحوی که این گستردگی، تعریف دقیق عبارت مذکور را مشکل ساخته است. در یک نگاه کلی، توانمندسازی اجتماع محور، به طور ساده به یک فرآیند هدایت و سازماندهی اجتماعی اشاره دارد که به دنبال معرفی و توزیع مجدد منابع قدرت، به معنی توانایی در شناخت و ایجاد تغییر در محیط اجتماعی و در راستای رفع چالش‌های مختلف موجود در جامعه محلی است. در طرح فوق بیشترین تاکید بر احترام گذاشتن و تقویت کردن قدرت انطباق ظرفیتهای توسعه ی یک اجتماع می باشد. همچنین در طرح سعي شده است، یک درک درونی صحیح از اجتماع برای تعریف و کار با واحدهای اجتماعی آن جهت حل مشکلات اجتماعی اعمال شود. این رهیافت شامل تقویت اجتماع از طریق سازمانهای محلی و روابط شبکه ای ( شامل شبکه های غیر رسمی اجتماعی، همبستگی بین افراد و سازمانهایی که به افراد اجتماع خدمات ارائه می دهند و ارتباط بین سازمانهای اجتماعی جهت تقویت توانایی آنها ) برای همکاری با یکدیگر می باشد. این مدل همچنین به مسائل و مشکلات مشترک اجتماع که گاهی ضرورتاٌ به مسایل سلامت مربوط نمی باشد  نیز توجه می کند. به بیان دیگر در این مدل به این موضوع که " از آنجایی شروع کنیم که مردم هستند"، تاکید می شود. این طرح در چهار شهرستان سیرجان، رفسنجان، بردسیر و بم انجام پذیرفته است.